پترولوژی و ژئوشیمی کالک سیلیکاتها و متابازیتهای شمال شرق گلپایگان

مجموعه دگرگونی مورد مطالعه در شمال غرب زون سنندج سیرجان و شمال شرق گلپایگان واقع شده است. بر اساس مطالعات انجام گرفته سنگ های دگرگونی منطقه شامل تالک مرمر، ترمولیت مرمر، فلوگوپیت مرمر، کالک سیلیکاتها وآمفیبولیت می باشند. کانی های اصلی آمفیبولیت ها شامل آمفیبول و پلاژیوکلاز می باشد. از دگرسانی این سنگها، کانی های ثانویه ای همچون اپیدوت، کلریت، بیوتیت و اسفن تشکیل شده است. از بافتهای موجود در آمفیبولیت ها می توان به انواع گرانوبلاستیک و نماتوبلاستیک اشاره نمود. کالک سیلیکاتها دارای کانی های اصلی الیوین، پیروکسن،کلسیت و کانی های ثانویه سرپانتین و اکسید آهن می باشند. مرمر ها دارای کانیهای اصلی تالک، ترمولیت، فلوگوپیت و کلسیت می باشند. آنالیز مایکروپروب بر روی کانی های تشکیل دهنده آمفیبولیت ها و کالک سیلیکاتها نشان می دهد که الیوین ها دارای ترکیب فورستریت، پیروکسن از نوع دیوپسید، آمفیبول ها از نوع هورنبلند چرماکیت دار، هورنبلند منیزیم دار تا اکتینولیت ، پلاژیوکلاز ها از نوع آلبیت- الیگوکلاز-آندزین و میکاها از نوع بیوتیت می باشد. داده های پتروگرافی، کانی شناسی و محاسبات ژئوترموبارومتری نشان می دهد که آمفیبولیتها متحمل دو مرحله دگرگونی شده اند. همراهی بلورهای آمفیبول (هورنبلند منیزیم دار و هورنبلند چرماکیت دار) با پلاژیوکلاز (الیگوکلاز و آندزین) کانی های اصلی یک مرحله دگرگونی درجه حرارت بالا در محدوده رخساره آمفیبولیت هستند از طرف دیگر بلور های اکتینولیت به همراه کلریت، بیوتیت، اسفن و اپیدوت مربوط به یک مرحله سیر قهقرایی در محدوده رخساره شیست سبز هستند که پس از مرحله اول دگرگونی رخساره آمفیبولیت به سنگ های آمفیبولیت منطقه اثر کرده است. داده های ژئوشیمیایی آمفیبولیتها، بیانگر آن است که ترکیب ماگمای سازنده آمفیبولیتها، سنگهای بازالتی و دارای ترکیب بازالت آلکالن تا بازالت تولئیتی هستند که تحت تاثیر آلتراسیون کف اقیانوس قرار گرفته و دارای تمایلاتی از یک متشکله فرورانش می باشد.